Vertrouwen

Sinds 16 februari woon ik nu bij mijn nieuwe baasjes. En elke dag zijn we gaan wandelen samen, de ene keer met baas en dan weer met vrouw. Maar altijd bleef de lijn aan mij vastzitten. Ik vroeg me al af of dat altijd zou blijven. Niet dat ik het nu erg vind, want weet je … we doen aan de lijn ook altijd leuke dingen samen en ik vind die lijn ook wel fijn want dan weet ik dat ze mij goed beschermen. Maar hee, kom op … ik wilde ook wel weer een keer lekker door de bossen rennen. En niets ten nadele van mijn mensen, maar ze kunnen toch echt niet zo hard rennen als dat ik dat kan.

En afgelopen week … wow, zomaar ineens maakt vrouwmens de lijn los en zegt ze “Toe maar Skip!”. Ik wist even niet wat ik hoorde. Kon het nog even niet geloven en bleef gewoon maar bij vrouwmens lopen, maar toen zei ze het nog een keer. “Toe maar Skippyboy”. Nou … toen dacht ik; Ooooohhh WOEF, IK MAG LOS! Ik maakte echt een paar hele blije bokkensprongen en vrouwmens had lol om mij. Maar het maakte me echt niet uit. Ik was los en ik ging genieten. Even denken … Rennen, en weer terug naar vrouwmens want ik moet wel weten waar zij blijft hoor. Toen ik zag dat ze er nog gewoon was en mij in de pootjes hield ben ik de andere kant op gerend en daar wist ik iets. Ik had het al lang geroken … en ik had er al zo lang naar verlangd.

WATER

Er was een heerlijke sloot waar ik zo in kon duiken. WOEF WOEF ooohh, het genot om dat te doen. Lekker rond spetteren, rond rennen met de weerstand van het water. HEEEEEERLIJK! Ik wist natuurlijk niet of vrouwmens nu boos zou zijn, maar daar zag het niet naar uit. Ze stond lachend te kijken toen ik de sloot uit wilde klimmen. En ze had dat klik-klak ding bij waarvan ik in het begin dacht dat het “DE CLICKER” was. Ja kom op … dat ding maakt toch ook dat klik geluid. En ik had inmiddels geleerd dat “KLIK” brokje is. Dus elke keer als vrouwmens “KLIK” deed met dat ding, dan duwde ik mijn neus tegen haar hand voor mijn brokje. WOEF. Inmiddels heb ik geleerd dat er niet altijd een brokje bij hoort schijnbaar. Maar ik vind het klik-klak ding nog steeds niet erg. Al vind ik het wel raar dat ze als ze thuis komt allemaal andere honden op haar pc tevoorschijn tovert uit dat ding! Maar daarover zal ik een andere keer nog vertellen!

Ik was nu nog over mijn waterfeestje aan het vertellen. En toen ik ook zeker wist dat vrouwmens niet boos werd omdat ik de sloot in was gedoken, nou geloof me … toen ben ik zeker nog een keer of 3 terug gedoken. Ooooh wat een feestje!

BALLETJE

Toen ik eenmaal een beetje klaar dacht te zijn met het water ging ik mezelf heerlijk uitschudden op korte afstand van vrouwmens want er is toch niets leuker dan delen waar je van houd? En omdat ik ook van vrouwmens houd deelde ik graag wat van mijn water met haar … Logisch toch! Nou ja, voor zover mijn Duitse Herder verstand gaat is het dan toch wel logisch. En ja, natuurlijk heb ik ook mijn natte snoet tegen haar broek geduwd, jeetje, dat is toch de meest snelle manier om mijn snoet te drogen! Maar goed, dat vond vrouwmens volgens mij niet helemaal de bedoeling. Ze zei het niet hoor. Integendeel. Ze gooide gewoon ineens een bal weg.

Mijn hemel … WOEF, ze gooide een … BAL weg! Daar moest ik natuurlijk meteen achteraan. Geen haar op mijn lijf die er ook maar een seconde over zal twijfelen. Ballen laat je niet liggen in de bossen waar elke andere hond hem mee kan nemen. En ik vind het heerlijk om achter een bal te rennen, met een bal te rennen en ja … Ik draag mijn bal ook braaf zelf naar huis. Dat heeft vrouwmens me geleerd. Zij neemt de bal mee van huis, en zodra we hebben gespeeld samen met de bal en we weer langzaam richting huis gaan dan mag ik de bal vasthouden en naar huis dragen. Dat is wel grappig hoor. Ze loopt dan heel trots naast me en zegt steeds; “Hou vast Skip. Wat ben je toch een knappe boy! Goed zo jochie, hou vast he”. Ik ben dan ook altijd heel trots want ik doe het graag goed voor vrouwmens. Soms verrast ze me ook nog ineens zoals afgelopen keer …

Dan pakt ze ineens een brokje uit haar jaszak. Ja hallo, wat nu? Ik heb die bal toch vast? Dan laat ze me ineens liggen, en zegt “LOS”, terwijl ze dat brokje al goed laat zien.

Ik ben dan wel een hele brave hond overigens … Want die brokjes die ze bij zich heeft. Die zijn toch ook wel heel erg lekker! Dus ik ga braaf liggen. Ik heb al wel geleerd dat vrouwmens niet boos op me wordt als ik niet af ga liggen, maar woef hee, dan ook geen brokje.

Maar goed, je ziet het … Ik ben heel braaf. Ik ga braaf liggen, laat mijn balletje los en vrouwtje klik-klakt er weer lustig op los. Daarna kreeg ik wel natuurlijk mijn brokje en gooide ze het balletje weer weg voor me waar ik met veel plezier achteraan rende.

Toen ik het weer had en weer terug was gekomen bij vrouwmens heeft ze me weer aangelijnd en heb ik het balletje en vrouwmens naar huis gebracht. En weet je, dat kunnen we inderdaad maar beter aan de lijn doen, want we moeten een klein stukje over een weg lopen waar die toet toet dingen rijden. En als vrouwmens aangelijnd zit kan ik haar beter beschermen toch?

Nou ik woef snel meer want later die dag beleefde ik nog iets heel leuks joh.

Tot woefs!