Mijn magische balletje!

“Skipper ga je mee?” Oh woof woof! JA … ik kom er al aan vrouwtje, maar uhm … ik neem wel mijn balletje mee hoor.” Lady-boss moest om mij lachen. Ik lag gewoon lekker in het zonnetje met mijn magische balletje. Ja je moet weten, ik ben nou eenmaal ontzettend gek op balletjes. Dus ik nam mijn bal mee en ging lekker met vrouwtje wandelen.

We doen dan altijd een beetje gek, en ik heb vrouwtje inmiddels goed genoeg afgericht dat ze netjes de bal voor mij gooit. Ik ren er achter aan, breng hem naar haar terug en zij gooit weer. Een prima deal zou ik zeggen. Dat geeft mij de kans om lekker de pootjes te strekken, en ik hoef me geen zorgen te maken want als ik mijn bal eens een keer laat liggen in mijn enthousiasme om de volgende struik te besnuffelen, dan raapt vrouwtje hem weer op en neemt hem voor mij mee tot ik hem weer van haar wil overnemen. Best fijn hoor, zo’n vrouwtje meenemen op je ontdekkingsreizen in het grote bos.

Alleen die ene keer was het weer zo ver, ik was even lekker in de sloot gesprongen om wat af te koelen. Dat is niet zo raar, van al dat rennen krijg ik het gewoon warm. Kan ik ook niets aan doen. En vrouwtje was geduldig aan het wachten terwijl ik lekker rond plonsde in de sloot. Zo fijn! Maar je moet weten, deze sloot was eigenlijk niet zo heel schoon … er lag heel veel smurrie op de bodem en ik had mijn magische bal natuurlijk in mijn bek toen ik in de sloot sprong. Die had ik laten vallen en ik was met mijn bal aan het spelen. Balletjes blijven drijven op het water wist je dat? Ik vind dat zo leuk. En het is nog leuker om ze met mijn poot dan naar beneden te duwen, en ze weer omhoog te zien komen. Dan vang ik het balletje met mijn bek en zo kan ik een hele tijd spelen. Echt leuk joh! vrouwtje was naar me aan het kijken en ze zei ineens tegen me “Skipper, duw je balletje nu niet te ver naar beneden. Dan komt hij straks niet meer naar boven!”. Ik moest er echt om woeffen. Vrouwtje weet veel … maar dit spelletje snapt ze blijkbaar niet heel goed.

Maar tot mijn stomme verbazing moest ik vrouwtje iets later toch gelijk geven! Ik had mijn balletje helemaal naar beneden geduwd met mijn poot, en hij kwam NIET terug! Mijn mooie magische balletje! Kwijt gewoeft! Oh wat voelde ik me verloren. Ik had echt het gevoel een goede vriend te zijn kwijt geraakt en was best heel treurig. “Vrouwtje kun jij mijn balletje pakken?”, vroeg ik heel zielig aan haar. Maar ze gaf me een aai over mijn natte snuit en zei “Nee Skippy jongen, dat kan vrouwtje deze keer ook niet. Sorry vriendje!”. Ze gaf me nog een knuffel en vroeg me om weer mee te lopen. Ik liep weer een stukje mee maar ging iets verderop aan het einde van die sloot toch weer liggen.

Ik keek vrouwtje nog een keer aan of ze hem echt niet voor me kon pakken. Maar weer was het antwoord “Ach Skippy jongen, dat gaat echt niet meer. Je hebt echt je bal kwijt gewoeft”. Wat een verdriet voor mij. Treurig sjokte ik zonder bal mee terug naar huis.

Eenmaal thuis ging vrouwtje achter dat pc-ding van haar zitten en was ze de hele tijd iets aan het zoeken. Ik was inmiddels druk in discussie met Myla om haar te vertellen dat ik mijn balletje kwijt had gewoeft. Hopend op wat medeleven van haar kant, maar helaas dat zat er dus ook niet in … Myla was boos op mij. Omdat ik niet naar vrouwtje had geluisterd. Arme ik! En intussen zat vrouwtje nog maar op dat pc-ding te zoeken.

De volgende dag was ik niet meer heel verdrietig, maar ik mistte wel mijn magische bal!

En toen een week later of zo, geheel onverwacht riep vrouwtje mij ineens. Ze had een grote doos in haar handen en zette die buiten neer. Ik kreeg een kadootje! Wooohooooffff! Vrouwtje zei tegen me. “Skippyboy, ook al ben je niet meer zo verdrietig om het verlies van je magische balletje, ik hoop toch dat je blij gaat worden van wat er in deze doos zit. Het is een kadootje voor jou jongen. Maak maar open”. WOOF WOOF, kadootjes. Ooooooh spannend, jaaaaa wat zou er in zitten. Nieuwsgierig en wild ben ik bovenop de doos gedoken om hem open te maken en toen …

“WWOOOOHOOOF BALLENNNN, allemaal magische ballen voor mij!”. Ik heb vrouwtje heel veel kusjes gegeven en heb een paar ballen uitgezocht. De allermooiste bal heb ik voor me neergelegd, en als een zeer gelukkige hond ben ik van het zonnetje, EN van mijn nieuwe magische balletje gaan genieten.

Maar vooral geniet ik van dat ik nu weet, dat als ik deze per ongeluk weer kwijt woof, er nog een hele doos vol ballen thuis op mij wacht!

Een hele fijne dag gewoeft en tot de volgende blafblog!

Skipper